بیسکویت پتی بور کوچک گوارشی به عنوان راهی برای سیر نگه داشتن شما در طول یک روز پرمشغله و در عین حال ارائه حداقل مقداری تغذیه سالم، عمدتاً به شکل فیبر رژیمی، ایجاد شدند.
بیسکویت های گوارشی مدرن همگی اهداف عالی یکسانی را دنبال نمی کنند، بنابراین خواندن برچسب های تغذیه بسیار مهم است. بهترین بیسکویت های گوارشی حاوی آرد کامل گندم، کره و احتمالا جو هستند.
اگرچه یافتن این بیسکویت ها در ایالات متحده، جایی که شیرینی های شیرین و آرد تصفیه شده معمول هستند، ممکن است بسیار دشوار باشد.
بیسکویت های گوارشی در دهه 1830 ساخته شدند. پزشکان اسکاتلندی که این ایده را به وجود آوردند به دنبال یک غذای ساده برای تشویق هضم سالم بودند.
ترکیب مواد موجود در ویفرهای گرد و تخت بسیار محبوب شد و به زودی به تولید انبوه رسید. دستور اولیه شامل آرد سبوس دار، کره و بکینگ پودر بود.
اولین بیسکویت های گوارشی تولید شده به صورت تجاری به عنوان نان مالت دار ثبت شد و دستور العمل های اولیه شامل ادویه هایی مانند دانه های زیره سیاه بود که اعتقاد بر این بود که نفخ را کاهش می دهد.
انواع مختلفی از بیسکویت هاضمه وجود دارد، برخی ساده و برخی از یک طرف با شکلات پوشیده شده است، که برای اولین بار در سال 1925 به بیسکویت های گوارشی تولید انبوه اضافه شد که به چیزی نزدیک تر است که آمریکایی ها آن را کوکی می دانند.
همه انواع، به غیر از انواع با روکش شکلاتی، قرار است همراهی آرام برای چای باشند، اما آنهایی که با آرد سبوس‌دار تهیه نشده‌اند، هیچ مزایای واقعی برای سلامتی ندارند.
بیسکویت‌های گوارشی به طور متوسط هر کدام تقریباً 84 کالری دارند، اگرچه این مقدار بسته به مواد تشکیل دهنده، اندازه و اینکه آیا شکلاتی در آن دخیل است، بیشتر یا کمتر خواهد بود.
بر اساس مطالعه مقایسه ای که توسط Consumer Affairs انجام شده است، بیسکویت های گوارشی که با آرد سبوس دار تهیه می شوند، بیشترین فیبر رژیمی را دارند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.