SAE (انجمن مهندسان خودرو) درجه های ویسکوزیته ثابت (5W30، 20W، 40، و غیره) را توسعه داده است. بنابراین تامین کنندگان روغن باید روغن هایی را ارائه دهند که ویسکوزیته آنها با استانداردها سازگار باشد.
بنابراین توجه داشته باشید که این شاخص روغن موتور پاسکال نتیجه یک ویسکوزیته نسبت به دما است. برای شاخص های گرم، ویسکوزیته ای است که در سانتی استوک در 100 درجه اندازه گیری می شود، در حالی که وقتی سرد است، دمایی که ویسکوزیته در آن اندازه گیری می شود -18 درجه است.
علاوه بر این، همانطور که قبلاً گفته‌ام، اندازه‌گیری ویسکوزیته سرد از واحد اندازه‌گیری یکسانی استفاده نمی‌کند: سانتی‌پویز در برابر سنتیستوک داغ.
مقدار ویسکوزیته سرد با W (زمستان) ذکر شده است. به عنوان مثال، یک روغن 5W40 نشان می دهد که روغن هنگام سرد ویسکوزیته 5 (استاندارد SAE J300) دارد، یعنی در واقع 3500 سانتی پویز در 25- درجه یا حتی 6600 سانتی پویز در 30- درجه همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است.
برای روغن تک‌گرید، این شاخص فقط در صورتی مشخص می‌شود که نسخه زمستانی باشد، به عنوان مثال: SAE 20W. یک نسخه تابستانی مونوگراد ویسکوزیته را در صورت سرما مشخص نمی کند، به عنوان مثال: SAE 40 (ما شاخص تابستانی را می شناسیم که 40 تا 100 درجه است اما در زمستان در -18 درجه نیست).
این جدول وسعت کامل استاندارد سرمای W را نشان می دهد. بنابراین ما می توانیم خود را با روغنی مجهز کنیم که تا 39- درجه سیال باقی می ماند زیرا 0 وات تا 40- درجه مایع باقی می ماند.
از طرفی اگه 25 وات بگیری کافیه 12- درجه بشه تا روغن جامد بشه. در این حالت، اگر موتور را روشن کنید، دائماً روغن کاری نمی شود که روغن «ذوب شود» و خطر شکستگی آن بسیار زیاد است (مثل آب LDR که یخ زده است.
بنابراین نمی تواند برای خنک کردن موتور گردش کند). هر نوع روغنی که داشته باشید (سنتتیک یا معدنی) سیالیت مشخص شده توسط این استاندارد را خواهد داشت.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.