قلم زنی روی مس یکی از هنرهای علی دایی می باشد

هنگامی که صفحه حکاکی شد، سطح آن با جوهر پوشانده شد و از یک دابر پارچه ای، در یک حرکت دایره ای، برای فشار دادن آن جوهر به تمام برش های حکاکی شده استفاده شد. سپس سطح صفحه از جوهر اضافی پاک شد.

این قلم زنی روی مس نیاز به مهارت داشت. جوهر بیش از حد را پشت سر بگذارید و این می تواند مناطق ناخواسته و متراکم سیاه را روی چاپ تمام شده ایجاد کند.

بیش از حد تمیز است و ممکن است جوهر کافی برای ایجاد یک اثر خوب وجود نداشته باشد. اکنون صفحه جوهر شده برای چاپ آماده بود. بر خلاف روش چاپ «تسکین»، که به فشار بسیار کمی نیاز داشت، صفحه مسی به وزن دستگاه چاپ نیاز داشت تا بهترین جزئیات حکاکی شده بتواند عملی شود.

آن را با یک تکه کاغذ کمی مرطوب روی آن و به دنبال آن یک پتوی نمدی در پرس قرار دادند. سپس کل با نیروی زیادی فشار داده شد تا جوهر را به کانال های حکاکی شده فشار دهد.

مقدار فشار مورد نیاز در علامت صفحه یا تورفتگی در کاغذ مشاهده می شد که در اطراف لبه های چاپ نهایی قابل مشاهده بود.

در آغاز قرن شانزدهم، حکاکی ایتالیایی Marcantonio Raimondi تکنیک تأثیرگذاری را توسعه داد که به طور مؤثر نقاشی های رافائل را بدون تقلید از علائم واقعی نقاش به چاپ تبدیل کرد.

سیستم خطوط موازی، یکنواخت، مساوی و موازی مارکانتونیو که در اطراف فرم‌ها منحنی می‌شوند تا ظاهری مجسمه‌سازی به آن‌ها ببخشند، با قضاوت پاریس او (19.74.1) به زیبایی نشان داده شده است.

این یک حکاکی فلاندری به نام کورنلیس کورت بود که این سیستم را با ایجاد یک خط حکاکی انعطاف‌پذیر که در طول آن ضخیم‌تر و نازک‌تر می‌شد، توضیح داد و به این ترتیب به حکاک اجازه می‌داد تا روشنایی یا تاریکی یک منطقه را بدون افزودن خطوط بیشتر تغییر دهد.

کورت شهادت سنت لورنس (49.97.537)، پس از تیتیان، جلوه‌های رنگ‌آمیزی را نشان می‌دهد که می‌توان از طریق این تکنیک به دست آورد، بسیار مناسب برای انتقال رنگ و ویژگی‌های نقاشی که نقاش ونیزی به آن مشهور بود.

خط متورم و باریک‌تر توسط هندریک گولتزیوس، حکاکی برجسته هلندی، که خط خوشنویسی‌اش در آثاری مانند Farnese Hercules (59.37.17) به خودی خود شگفت‌انگیز است، به افراط‌های جدیدی کشیده شد.

گولتزیوس و شاگردان و پیروانش آخرین عصر قهرمانانه حکاکی را نشان می دهند. در قرن بعد، در حالی که صنعت دشوار حکاکی همچنان توسط متخصصان به عنوان وسیله ای برای بازتولید آثار هنری دیگران انجام می شد، هنرمندان با استعداد به تکنیک قلمزنی که به راحتی تسلط یافتند روی آوردند.