باید در برابر نفوذ خون و سایر مایعات بدن به دلیل استفاده مورد نظر خود مقاوم باشد (مواد روپوش باید دارای موانع محافظ برای به حداقل رساندن عبور میکروارگانیسم ها، ذرات و مایعات باشد).
گان جراحی باید با توجه به دافع مایع، نفوذناپذیری مایع، نفوذپذیری هوا و خواص مشابه طراحی شود. باید در برابر پارگی، سوراخ و ساییدگی مقاوم باشد،
باید سطح کیفی قابل قبولی داشته باشد (یعنی بدون سوراخ، پارگی و غیره در لباس)، باید از مواد مناسب برای روش/روش‌های استریل‌سازی (مانند تشعشع، بخار و اکسید اتیلن) ساخته شود.
باید در برابر آتش مقاوم باشد (یعنی روپوش هایی که برای استفاده انتخاب می شوند باید با استانداردهای قابل اشتعال پذیرفته شده مطابقت داشته باشند که ایمن ترین محیط را برای بیماران و متخصصان مراقبت های بهداشتی فراهم می کند).
باید به حفظ دمای بدن مورد نظر کاربر کمک کند، یعنی توانایی حفظ یک محیط همدما را برای کاربر داشته باشد.
- نباید گرد و غبار ایجاد کند و پرواز کند یا اجازه عبور از آنها را بدهد،
- باید محکم باشد اما حرکت را محدود نمی کند.
- به طور کلی، باید عاری از مواد سمی و آلرژن باشد.
- باید نرم و انعطاف پذیر، سبک باشد که در حین استفاده باعث ناراحتی نشود.
- باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا امکان بسته شدن کامل در پشت را فراهم کند.
- باید به اندازه کافی طول بازو داشته باشد تا از قرار گرفتن آستین در خارج از دستکش استریل جلوگیری شود.
باید نسبت هزینه به فایده مناسبی داشته باشد، یعنی در فرآیند انتخاب هزینه در اولویت قرار نگیرد.
همچنین باید برخی از الزامات ارگونومیک را برآورده کند. باید راحت و کاربردی باشد، آزادی حرکت کافی داشته باشد و در صورت لزوم با تغییرات گرما و عرق سازگار شود.
روپوش‌های جراحی باید تا مچ پا بلند باشند، طراحی یقه‌ها و بند‌ها نباید باعث ایجاد مزاحمت برای فرد پوشیده شود و حرکات فرد را محدود نکند.
این باید راحتی پوشیدن بالایی را فراهم کند، نباید عملکرد محافظتی خود را در نتیجه فرآیندهای مکرر شستشو و استریل کردن از دست بدهد.
از آنجایی که بیمارستان‌ها فقط در مقادیر محدود موجود می‌شوند، باید به گونه‌ای طراحی شوند که متناسب با اشکال و اندازه‌های مختلف بدن با محدوده اندازه محدود باشند.
این باید به محافظت از ناحیه استریل مورد نیاز در اتاق عمل کمک کند، پوشاندن و پاک کردن آن بدون آلودگی باید آسان باشد، خواه تک یا قابل استفاده مجدد، لباس باید به اندازه کافی بادوام باشد تا عمر مفید مورد نظر خود را حفظ کند.
هر یک از این ویژگی ها را می توان در یک یا چند آزمون “استاندارد” اندازه گیری کرد. این تست‌های استاندارد توسط سازمان‌های مختلفی مانند انجمن تست و مواد آمریکا، انجمن رنگ‌سازان و شیمی‌دانان نساجی آمریکا، انجمن تولیدکنندگان صنعت بهداشت، و انجمن ملی تولید شده‌اند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.